Hastanede çalışan hemşirelerin bir tanıdık (!) bulup, Halk ve İl Sağlık Müdürlükleri, Genel Sekreterlikleri geçmesi nedeniyle, hastanelere kadroların dolu gözükmesi nedeniyle yeni hemşire atanmıyor.
Hastanede çalışan hemşirelerin bir tanıdık (!) bulup, Halk ve İl Sağlık Müdürlükleri, Genel
Sekreterlikleri geçmesi nedeniyle, hastanelere kadroların dolu gözükmesi nedeniyle yeni hemşire atanmıyor. Hastanelerde 20 yılını dolduran hemşireler nöbetten düşemiyor, bir çok hemşire yoğun iş yükü altında eziliyor. Sağlıkta kalite ve dengeyi korumakla görevli yöneticilerimiz ise, haksız hemşire geçişi noktasında sınır tanımıyor.
İzmir’de ve Türkiye’nin bir çok ilinde kurumlar arası torpille hemşire geçişlerine tanık olabilirsiniz.
Yeni mezun bir hemşire, “Ben yoğun bakımda çalışamam, nöbet tutamam” diyerek bir sendika, siyasetçi veya sağlık ve halk sağlığı müdürlüğü ya da genel sekreterliklerde bir torpil bulup, hastaneden kaçmanın yollarını arıyor.
Çoğu zaman bir tanıdık bulan hemşireye, ne hastane yöneticisi, ne il sağlık ne de halk sağlığı ne de genel sekreterliklerdeki yöneticiler, “Sen yeni hemşiresin önce mesleğini öğren. Sağlığa, hastalara en çok katkı sağlayacağın dönemdesin. Senin geçişini yapamayız” demiyor.
Bu arada gerçekten hastalık, çocuğunun engel durumu nedeniyle başka bir sağlık kurumuna geçmek isteyen sağlık çalışanlarına ise yoğun ve bitmek bilmeyen bir bürokrasi uygulanıyor.
Sevecen yüzüyle, ailesinden, çocuklarından çaldığı zamanı hastalarına ayırarak yıllarca hizmet eden Ayşe Hemşire ise, ömrünü hastanede geçiriyor. 45 yaşına gelmesine rağmen nöbetini tutuyor, hasta bakımlarını yapıyor. Gururundan, meslek aşkından, “Ben bu serviste çalışmam” demiyor.
Ama tanıdığını bulan hemşire, saydığım yerlerde sekreterlik, depoculuk, uzmanlık, grafikerlik yapıyor. Yani mesleğini en iyi şekilde icra ediyor…
Şimdi sağlık yöneticileri ve sendika temsilcilerine ne bir kaç lafım var…
Torpil yaptığınız her haksız hemşire geçişi, hastanelerde kalan hemşirelerin iş yükünü artırmaktadır. Motivasyonunu düşürmektedir. Dolayısıyla hasta bakım kalitesini, yaşam sürelerini düşürmektedir.
Hatalı tıbbi girişim ve enfeksiyon oranlarını artırmaktadır. O hastanelerde sizlerin de yakınlarınız tedavi görüyor, hatırlatmak isterim.
Tüm bunlara rağmen torpilleri onaylayan yöneticilerimizi kamuoyunun vicdanına bırakıyorum…
Not: “İlimiz için torpil yok diyen sendika veya sağlık yöneticimiz çıkarsa, örnekleriyle siteden yazmaya hazırım…”
www.gazetesaglik.com
